سایلنت هیل تاریخچه ای تاریک در دل خود دارد و این تاریخچه بستر ساز داستان های جالب و انسان شناسانه ای شده است . شهر هنوز هم مه آلود ، یخ زده و آرام به نظر میرسد. شهری که حسی دارد که هیچ جای دنیا برایتان ندارد انگار میفهمد و قدرت ادارک دارد. برای فردی بی گناه و رهگذری ساده بهشتی آرام و یک محل تفریحی با شکوه است ولی برای شخصی گناهکار یک کابوس هولناک و یک جهنم در حال سوختن می ماند و فرد را در خود می بلعد و تجزیه میکند. این خیلی عجیب است شهری که به مانند یک جاندار زنده است و البته نه "یک" جاندارد بلکه به وسعت یک "شهر" بفهمد و بتواند واکنش نشان دهد. حتی فکر کردنش نیز مو را به تن انسان سیخ می کند که روزی از حوالی شهری با نام "سایلنت هیل" عبور کنیم!

پیش نمایش کامل در ادامه مطلب...

سایلنت هیل تاریخچه ای تاریک در دل خود دارد و این تاریخچه بستر ساز داستان های جالب و انسان شناسانه ای شده است . شهر هنوز هم مه آلود ، یخ زده و آرام به نظر میرسد. شهری که حسی دارد که هیچ جای دنیا برایتان ندارد انگار میفهمد و قدرت ادارک دارد. برای فردی بی گناه و رهگذری ساده بهشتی آرام و یک محل تفریحی با شکوه است ولی برای شخصی گناهکار یک کابوس هولناک و یک جهنم در حال سوختن می ماند و فرد را در خود می بلعد و تجزیه میکند. این خیلی عجیب است شهری که به مانند یک جاندار زنده است و البته نه "یک" جاندارد بلکه به وسعت یک "شهر" بفهمد و بتواند واکنش نشان دهد. حتی فکر کردنش نیز مو را به تن انسان سیخ می کند که روزی از حوالی شهری با نام "سایلنت هیل" عبور کنیم!

سایلنت هیل بیشتر از یک شهر است...

این یک انعکاس ترسناک از خویش تن است، جایی که بعضی ها آن مکان را جزء انجمنهای تفریحی دسته بندی میکنند  و برخی دیگر در آن زندگی خود را تجربه میکنند، زندگیی که تجسمی از کج اندیشی فکرها را در آن میتوان تنفس کرد. این شکافها بخشی از خاطرات ملاقات کننده های آزار دیده شهر را نمایان میسازد و احساسات خدشه دار شده ی آنها را که مملو از زخمهای روانی بودند را به درون خیابان های مه زده شهر ترشح می کند.سالهای زیادی از اولین ملاقات مان با شهر در PlayStation می گذرد ، اعتبار اصلی شهر "ترس" بسیار کم رنگ شده است و آن فقط به خاطر میانه روی سازندگان بوده است. کونامی که یکی از پرچم داران ژانر وحشت در صنعت گیم بود بازی خود را از یک سبک خالص وحشت آور به بازی مملو از اشباح سرگردان البته فارق از واژه ای به نام ترس تبدیل کرده است. شماره جدید سایلنت هیل با نام Downpour (بارش فروان) چند وقتی است توسط استدیو چکی Vatra با برگشتن به سبک همیشگی خود قصد دارد تاریکی بیشتری به این سری وارد کند و با نمایشها و اطلاعات بدست آمده فعلی ما را به آینده این سری امیدوار تر کرده است.

مجرمی در راه زندان...

مورفی(Murphy) چیزهای سوال بر انگیزی انجام داده است. اشتباهات گذشته ، او را به زندان فرود آورده و سرانجام در یک اتوبوس حامل زندانیان به سمت ناکجا آباد میبرد. مشکلات پیشین او مانند مه غلیظی که در بالای جنگل پرواز میکند و به پنجره اتوبوس فشار می آورد بالای سرش رژه می روند. ریشه پیچکهای یخ زده اضطراب سینه او را به بند می کشند و در همان حین مجموعه ای از اتفاقات غیر قابل پیش بینی او را به سمت سرنوشتی نا مشخص پرت میکند. اضطراب او با از کنترل خارج شدن اتوبوس تصدیق می شود، اتوبوس به گوشه جاده کشیده میشود و مستقیم با چوبهای شوم برخورد میکند و به سمت پایین جنگل سقوط میکند. مورفی از بریدگی که روی ماشین ایجاد شده بود به گوشه ای پرت میشود. او به سمت ماشین میرود و آنها را صدا میزند ولی  جواب او چیزی جز سکوت نیست. تصمیم میگیرد در این هوای مه آلوده بارانی به دنبال کمک بگردد و برای این منظور وارد جنگل میشود. درخت های به هم پیچیده و مه غلیظ نور خورشید را به کل محو کرده اند. اما مورفی توانست گروهی از کلاغ ها را که روی جسد یک حیوان مرده پرسه میزنند را ببیند.وقتی آنها با او که از نزدیکی محل در حال عبور بود مواجه می شوند به سمت آسمان پرواز میکنند . کمی جلوتر با کنار زدن درخت های شکسته مسیری به سمت ساحلی از دریاچه ای پهناور مشخص میشود، او در تنها قایق موجود وارد میشود. تکه ای از یک کاغذ چشمهای مورفی را به سمت خود جذب می کند، "یک طوفان مهیب" آن تکه روزنامه از طوفان و تغییرات ناگهانی آب و هوا که اخیرا در شهری اتفاق افتاده خبر می دهد. احتمالا شهر محل زندگی مورفی به کمک او احتیاج دارد!

"اگر شما به کل سری نگاهی بیندازید، بعد راه هایی که ما برای نگاه کردن به این سری انتخاب کردیم را ببینید به نتایج جالبی میرسید؛ _سایلنت هیل یک هویت است ، یک مکان هندسی مرموز _ او یک شخصیت است!" این صحبت های برایان گومز کارگردان شماره جدید این سری است و در ادامه او اظهار میکند: "سایلنت هیل شهری برای نمایش ستاره هاست، او به خشونت تحریک میکند و اتفاقات به درون او رخنه میکنند این درست همان سایلنت هیل است. بنابر این ما سایلنت هیل را درست مثل شخصیتهایی که در آن در حال عبور هستند میبینیم. این واقعا به این بستگی دارد که چه کسی را به آن متصل کنیم و نتیجه متفاوت خواهد بود وقتی شما یک نفر با حالت روان شناحتی متفاوت که ظرفیت گناهی خاص یا غم و اندوه ویژه را به آن متصل کنید شهر بازتاب متفاوتی از این شخصیت را در اطراف او به نمایش میگذارد."

مورفی یکی از این جور شخصیتها برای شیاطین سایلنت هیل است. از او فارغ از مشکلی که با قانون داشت چیز زیادی نمی دانیم و گومز در مورد این مسئله خوشحال است و در مورد اینکه این شماره هیچ ارتباطی با نسخه های پیشین ندارد اینطور میگوید: "شما هرگز قصد ندارید گذشته مورفی را کاوش و کشف کنید که آیا نوه ی بزرگ بزرگ بزرگ فلان استاد بزرگ آئین The Order (آئین مبهم سایلنت هیل) یا چیزی شبیه این است یا خیر!" او در این مورد قول میدهد: " شما ارتباط بسیار کوچکی خواهید دید که برای طرفداران بسیار خوب خواهد بود ولی داستان مورفی ، داستان مورفی است. او به هیچ وجه ارتباطی با Alessa یا James یا هیچکس دیگر ندارد."

جلوتر در طول سفرش در جنگل، مورفی با اتفاقات تازه ای رو به رو میشود که سرنوشتی نامعلوم برای او به ارمغان می آورد. یک افسر پلیس خانم جلوی او را میگیرد و اسلحه اش را جلوی صورتش میگذارد و به او میگوید که از جایش تکان نخورد. افسر ،Anne cunnigham او را عامل تصادف در جاده میخواند و او را در اینباره متهم میداند.او مسیرش را به سمت لبه باریک در نزدیکی یک پرتگاه عمیق ادامه میدهند.(تا به سمت دیگر که مورفی در آنجاست برود) برای اینکه مجرمش از جلوی چشمش دور نشود و فرار نکند کاملا تمرکز خود را به او میسپارید و اسلحه را به سمت او نشانه گرفته است. در یک لحظه تعادلش را از دست میدهد و با لغزشی جزئی به سمت پرتگاه می افتد و در لبه آنجا دقیقا نزدیکی مورفی آویزان میشود، Anne زندگیش را به اسلحه ی کمری خود ترجیح میدهد و اجازه میدهد اسلحه به پایین دره پرت شود. دستور او برای نجات دادنش کم کم به درخواست کمک و خواهش تبدیل میشود! مورفی دستش را به سمتش دراز میکند و در ذهنش با مسائلی درگیر میشود بین فراری بدون مشکل و کمک کردن به افسر پلیس در حال مرگ باید یکی را انتخاب کرد.

و این انتخاب بازی کننده است که به چه شکلی در اینباره تصمیم گیری کند و این روی ادامه روند بازی تاثیر خود را خواهد گذاشت. انتخاب ها و تصمیمات در این شماره بسیار وسیع تر از قبل شده اند و سازندگان در این باره قولهای زیادی در مورد اینکه انتخابهای شما تاثیرات بیشتری در روند داستانی بازی میگذارند داده اند. بازی شما را در آزمونها و دو راهی های متفاوتی قرار میدهد و همه چیز را به انتخاب شما میگذارد حتی  اینکه شما پوشش کاراکتر را عوض کنید یا با همان لباس زندانی مسیر را ادامه دهید نیز به شما حق انتخاب داده میشود.

شما انتخاب میکنید که Anne را نجات دهید، مورفی دستش را جلوتر میبرد تا او راحتتر بتواند آن را بگیرد ولی خیلی دیر شده است. تکه سنگ زیر دست Anne میلغزد و او با جیغی بلند به پایین سقوط میکند. مورفی خودش را نفرین میکند که چرا زودتر اقدام به نجات او نکرده است و هر چه به دنبال او در پایین پرتگاه نگاه میکند اثری از او نمیبیند، او در مه غلیظ پایین دره ناپدید شده است. سر انجام او خسته میشود و بدنبال راه دیگری برای کمک به راه می افتد....

مورفی پندلتون ضعیف و ترحم انگیز است! او یک مرد عادی است که میخواهد مسیرش را از میان پیچ و تاپ های پیچیده شهر که در حقیقت انعکاسهای روح و روان خود او در این شهر هستند پیدا کند. او واقعا نمیداند دقیقا به کجا میخواهد برود و هدف اصلیش از بودن در این مکان چیست؟ و فقط او ( شما به عنوان بازیکن) میدانید که برخی چیزها در این شهر درست نیست. او یک مجرم است (برای چه علتی اصلا مشخص نیست) که با خوش شانسی از اتوبوس حمل زندانیان آزاد شده است اما اکتشاف جدید او نشان میدهد آزادی او هزینه ی سنگینی برای زندگی او دارد. او باید تکه تکه کند ، در نبردهای سخت شرکت کند و شلیک کند تا شاید بتواند از برزخی با نام سایلنت هیل راهی به سمت آزادی پیدا کند. البته در تمام این مسیر تنها یار او باران شدید خواهد بود...

هایدروفیای خود انگیخته (آب هراسی خود به خودی)

جلوتر و بعد از مواجه با اتفاقات گوناگون، مورفی خود را به رستوران قدیمی می رساند. این مکان بسیار خراب و وایران شده به نظر میرسد و هر لحظه آماده فرو ریختن است. جستجوی او برای پیدا کردن وسایل و نشانه های جدید او را به آشپزخانه می کشاند. جایی که بوی عجیب گوگردداری از محیط آن به مشام میرسد.

"این بوی گازه؟" مورفی از خودش این سوال را می پرسد در نتیجه او به دنبال فلکه ی قطع جریان گاز می گردد. او فلکه را پیدا می کند و آن را می چرخاند و کمی عقب تر می ایستد و منتظر می ماند تا صدای هیس نشت گاز قطع شود . ولی در عوض زبانه ی آتش بزرگی به شدت در کباب پز آشپزخانه فوران می کند. مورفی با فعال سازی سیستم اطفاء حریق باعث می شود آب آتش پر ابهت را در برگیرد. اما یک چیزی این وسط کاملا اشتباه به نظر میرسد! به یکباره حقیقت بی خانمان می شود و سقف و دیوارهای رستوران به یکباره از هم گسسته می شوند و وسایل موجود مایلها به هوا می روند و به نیستی می پیوندند. دیوارهای آهنی و زنگ زده ، لوله های بیرون زده از دیوار و راهروهایی باریک با حال و هوایی تیره و تار محیط داخلی رستوران را فرا میگیرد. ( وارد شدن به دنیای Otherworld ) پره ی فنی بسیار عظیم در حال چرخش حس کر شدگی به مورفی میدهد و هم همه ای پر نواختی ایجاد کرده است. آب در حال بارش است، تاثیر آب بر روی لباس مورفی هر لحظه بیشتر می شود. او دیوانه وار از میان آبی که در کف راهرو است راه خود را برای پیدا کردن فلکه ای دیگر برای قطع آب دنبال می کند. آن را پیدا می کند ولی آن قابل چرخیدن نیست ولی در عوض فشار آب در لوله مانده باعث میشود در بسته ی اتاق بشکند . مورفی به سمت آن میرود و پله ی آهنی آن را به سمت بالا ادامه میدهد.

بعد از عبور از دری وارد اتاقی میشود که یک تابلو در آن قرار دارد با چرخش تابلو یک دریچه در سقف باز میشود و یک آسانسور به پایین می آید ولی مسائل از بد به وخیم تبدیل میشوند . در این لحظه مه ای تیره از دیوار به بیرون رسوخ میکند و به صورت کاملا شناور به سمت مورفی یورش می آورد مورفی برای نجات خود به سمت تالار ورودی می دود ولی انگار مسیر بی پایان به نظر میرسد و هر چه میدود به پایانی نمیرسد در کمال نا امیدی به انتهای مسیر میرسد ولی این انتهای مسیر نیست او در مسیر پیش رویش با وحشت میدود و هر چه را که سر راهش است به زمین می اندازد تا شاید تعقیب کننده اش به آن نرسد. در اطراف در پشت فنسهای آهنی شما لوله های آب بسیار زیادی را می بینید و حتی آبهایی که به شدت در حال ریختن به سمت پایین هستند اینها چه معنی میدهند؟ چه اتفاقی در حال وقوع است؟ در جلوتر او با درهای بسته ی زیادی رو به رو میشود ولی در آخر با گذر از یک سوراخ خود را نجات میدهد ولی چند قدم جلوتر در این اتاق نیز یک سراشیبی بزرگ منتظر اوست سراشیبی که باز هم میتوانید آب را در آن ببینید، از هر گوشه و کنار آب در حال جریان در این سراشیبی است! به واقع آب چرا تا این حد برای سازندگان پر اهمیت است؟

"ریشه ی این موضوع از لحاظ روانشناسی کاملا به صورت عاقلانه در داستان بازی گنجانده شده است بدیهی است که آب نقش پر رنگی در این بازی ایفا خواهد کرد." این بخشی از اظهارات گومز در مورد اهمیت آب بود. قصد Vatra شکستن فرم قابل پیش بینی کابوسهای(منظور همان دنیای دیگر است) موجود در سری سایلنت هیل است . " ساخته ما به هیچ عنوان به یک نواختی بازیهای قبلی این سری در این مورد نیست." او ادامه میدهد." در Silent Hill: Shattered Memories همیشه چیزی به نام تعقیب و گریز در Otherworld وجود داشت."

ولی در اکثر سایلنتهای دیگر کابوسها بیشتر باعث به هم ریختن محیط یا معکوس شدن اکثر قسمتها در بازی میشد مثلا درهای قفل باز میشد و برعکس درهایی که قبلا باز بود بسته میشد و یا مسائلی مثل دیوارهای اضافی ولی هیچ وقت  اتفاقهای عجیب یا متحیر کننده در Otherworld  اتفاق نمی افتاد. در Silent Hill : Downpour ولی همه چیز به جنب و جوش می افتد و وحشتناک تر از همیشه میشود ، در این قسمتها شما همیشه جنب و جوش بیشتری نسبت به قبل دارید و همیشه این بخش ها پر استرس در جریان هستند.

همه اتفاقهایی که در بازی در قسمتهای مختلف بر سر شخصیت اول می آید در حقیقت نشان دهنده برخی از مشکلات روحی و روانی او هستند . مورفی شخصی است که به آب حساسیت بسیار زیادی دارد یک نوع بیماری به نام "هایدروفیا" و از وقتی که او پایش را به سایلنت هیل گذاشته تمام مدت باران در حال باریدن است حتی زمانی که او در محیطهای بسته به سر میبرد اتفاقهایی می افتد که باز آب به سراغش می آید! این بخشی از مجازات سایلنت هیل نسبت به او را نشان میدهد در حقیقت نه آب بلکه هر موجود و دشمنی که در طول بازی با آنها برخورد میکنیم نیز از گذشته و اشتباهات مختلفی که مورفی انجام داده ریشه میگیرد و به طور دقیق اینطور میتوان گفت مورفی با هر کاری که در طول زندگی روی روان او تاثیر منفی گذاشته در اینجا با شکلی خاص رو به رو میشود و مسلما اشتباهات بزرگترین تاثیر را روی اندیشه و روان هرکس می گذارند پس گناهان و اشتباهات او به شکلهای مختلف در شکل ظاهری محیط یا موجودات شیطانی مورفی را آزار میدهند.

بازگشتی به اصل با نگاه به آینده...

 شما در سری بازیهای سایلنت هیل با شخصیت های گوناگونی رو به رو میشوید. شخصیتهایی که هر کدام خصوصیات خاص خود را دارند مشکلات شخصی که در وجود هر کدام از آنها بود. در این شماره نیز انعکاس گناهان مورفی در سایلنت هیل موجودات متنوع و اتفاقات گوناگونی را برای او رقم زده است در بسیاری از صحنه با واژه ی ترس رو به رو خواهید شد و این ترس از همه ی بازیهایی که تا به حال بازی کردیم پر رنگ تر به نظر میرسد. کارگردان بازی در مورد ترس در بازی اینطور اظهار میکند:" ترس وقتی نمایان میشود که بازیکن متوجه میشود که آسیب پذیر است ، شما احساس آسیب پذیری نخواهید کرد وقتی یک اسلحه بسیار بزرگ یا یک تبر که به هیچ عنوان نمیشکند در دست داشته باشید." این صحبتها نشان گر طرز فکر درست سازندگان در مورد ژانر وحشت است. در طول بازی شما با سلاح های گوناگونی طرف هستید که بر خلاف سری کلاسیک بازی هر کدام نیز بعد از کمی استفاده شکسته و غیر قابل استفاده میشوند.سلاح ها در بازی بسیار کم و مهمات آنها کمیاب تر هستند،همین باعث ایجاد استرس در بازی می شود و بخشی از ترس بازی را خلق میکند. در ضمن شما به صورت کاملا محدود میتوانید در بازی مهمات و اسلحه حمل کنید و همین باعث ایجاد استرسی بیشتر در بازی می شود این دقیقا همان بازگشت به اصل است مهم نیست که در بازی حتما در نبردها شرکت کنید یا نه بلکه میتوانید فرار کنید در بازی در برخی موارد شما با دشمنان زیادی رو به رو میشوید مخصوصا زمانی که باران شدیدتر از حد عادی میشود و این دقیقا به بیماری مورفی در رابطه با آب ربط دارد.

بازی مسائل متفاوت نسبت به شماره های قبلی دارد که به آنها می پردازیم یکی از این بخشها آزادی عمل بیشتر بازیکن است در بازی شما با یک خط داستانی رو به رو میشوید ولی سازندگان مسیر حرکتی را open World درست کردند و در این دنیای آزاد ماموریتهای فرعی نیز قرار دادند که هر کدام داستان یک شخصیت یا یک ماجراجویی برای دست یافتن به تاریخچه شهر سایلنت هیل است. در حقیقت این ماموریتها و داستانهای فرعی به هیچ عنوان به داستان اصلی ربط پیدا نمیکند ولی برای کسانی که دوست دارند از دنیای بازی اطلاعات بیشتری کسب کنند جالب توجه هستند.

گرافیک بازی با موتور گرافیکی Unreal Engine 3 طراحی شده است و بسیار زیبا توانسته محیط بازی را زنده تر از همیشه به تصویر بکشد. محیط بازی بسیار وسیع بوده و دور نمای آن نیز به زیبایی و پر جزئیات طراحی شده است. نورپردازی بازی نقشی بسیار بزرگ در محیط تیره و تار و ترس آور بازی ایفا میکند و اتمسفری خاص به دنیای سایلنت هیل داده است. صداگذاری و آهنگ بازی در دموهای منتشر شده در بازی به نظر آن حس شماره های قبلی را به شما منتقل نمیکند ولی باید منتظر ماند و نسخه نهایی را نیز به طور کامل امتحان کرد تا نظر نهایی را در این مورد اظهار داشت.

در آخر...

سایلنت هیل شاید بعد از گذشت سالها بتواند واژه ی ترس را بار دیگر به دنیای بازیهای کامپیوتری بر گرداند آن هم نه با اکشنهای شدید و تکراری بازیهای دیگر بلکه با نگاهی روان شناسانه به انسان و ضعف هایش میتواند برای هر کسی یک داستان نو و وحشت آور بسازد. شاید هرگز این قسمت هم نتواند عناوین Silent Team را تکرار کنند ولی این شماره نسبت به Homecoming بیشتر شبیه به یک سایلنت هیل شده است پس ما امیدوارانه به آن نگاه میکنیم و امیدواریم بتواند خاطره ی جذاب عناوین کلاسیک این مجموعه را برای علاقه مندان زنده کند .