ساخت بازی Call of Duty 4: Modern Warfare بلافاصله بعد از Call of Duty 2 شروع شد اما سازندگان هیچ صحبتی از آن نکرده بودند

ساخت بازی Call of Duty 4: Modern Warfare بلافاصله بعد از Call of Duty 2 شروع شد اما سازندگان هیچ صحبتی از آن نکرده بودند. Infinity Ward از این که Activision بازی‌های ساخته شده‌ی آنها را با خونسردی تمام برمیداشت ناراضی بود لذا برای اینکه مطمئن شود Treyarch همیشه از آنها تبعیت کند و نوآوری داشته باشد، مخفیانه کار کردن روی پروژه را ضروری میدید. حتی درون خود شرکت Activision هم عده‌ای از طرحی که Infinity Ward روی آن کار می‌کند خبری نداشتند. بعد از اتمام Call of Duty 2 تیم Infinity Ward ساخت ادامه‌ای برای جنگ جهانی دوم را کاری تکراری میدید و به نظر آنها تمامی صحنه‌های نبرد و جنگ مربوط به جنگ جهانی دوم توسط صدها بازی مربوط به جنگ جهانی ساخته شده بود.

همه بازی Call of Duty را با صحنه‌های واقعی و نبردهای حماسی آن می‌شناسند اما اگر قرار باشد که بازی همچنان رو به جلو و پیشرفت سیر کند به جای اینکه دچار تکرار شود باید نبردهای تکراری قدیم کنار گذاشته میشد و خون تازه‌ای به رگ‌های بازی جریان میافت. Infinity Ward دو انتخاب را در پیش داشت: انتقال بازی به زمان حال یا انتقال آن به زمان آینده. Infinity Ward هر دو را مورد تحلیل قرار داد اما نهایتاً نبردهای مدرن یا نبردهای زمان حال انتخاب شد. جالب اینجاست که رقیب آنها یعنی Battlefield هم احساس کرده بود که دیگر پرداختن به جنگ‌های قدیمی تکراری شده است و تصمیم به روایت بازی در زمان حال گرفته بود. در نهایت هر دوی این شرکت‌ها می‌توانستند نوع جدیدی از گیم‌پلی را به لطف داشتن اسحله‌های بهتر و بیشتر، خلق صحنه‌ها و سناریوهای جنگی بهتر بدون وابستگی به یک واقعه‌ی تاریخی در گذشته، را به تصویر بکشند.

درست است که نبردهای بازی Call of Duty 4 بر اساس جنگهای واقعی نبودند اما در میدان جنگی واقعی و بی نظیر اتفاق می‌افتند و از آنجایی که بازی دیگر در جنگ جهانی رخ نمیداد لذا Infinity Ward از روایت سه داستان به صورت موازی در بازی خودداری کرد و به جای آن یک داستان را از نماهای مختلف به تصویر کشید. با وجود اینکه ساخت شماره‌ی چهارم بازی در همان نسل شماره‌ی دوم از بازی شروع شده بود اما Call of Duty 4 نسل جدیدی از گرافیک را به همه نشان داد. به لطف موتور گرافیکی Call of Duty 4 بازی از همه لحاظ پیشرفت بسیار زیادی کرده بود. اولین مرحله از بازی نمایش کاملی از قدرت تکنیکی موتور بازی بود. فرود آمدن روی یک کشتی حمل بار زیر بارانی شدید، نورپردازی و سایه های فوق العاده، بازیباز را با صحنه‌ای رو به رو کرد که در هیچ بازی‌ای در گذشته دیده نشده بود. با پیش رفتن در مرحله مشخص شد که تمامی محیط در اثر تکان‌های کشتی بوسیله‌ی امواج تکان می‌خورد. جلوه‌های واقعی از آب هنگامی که بازیباز باید از کشتی فرار می‌کرد نیز واقعاً زیبا و تماشایی کار شده بودند.

حرکت به سوی جنگ‌های ساختگی به معنی آزادی عمل بیشتر برای طراحان Infinity Ward بود اما همه‌ی افراد بر این عقیده نبودند که تصمیم Infinity Ward درست باشد. پایه و اساس Call of Duty بر اساس جنگ جهانی دوم بود و طرفداران انتظار بازی‌ای بر اساس جنگ‌های تاریخی را داشتند و روش جدید بازی کاملاً بحث برانگیز شده بود. حالت Multiplayer بازی نیز بسیار بهبود یافته بود به طوری که توانست طرفداران بسیاری را روی PC و کنسولها به دست بیاورد. علاوه بر تعداد مدهای مختلف و مپ‌های زیاد آن، تعادل و منظم بودن حالت چندنفره‌ی بازی نیز باعث شد این حالت بسیار مورد توجه قرار گیرد. به علاوه‌ی تمامی موارد بالا، Infinity Ward سیستمی شبیه به بازی های RPG را نیز در Multiplayer پیاده سازی کرد که طی آن بازیبازهایی که زمان بیشتری را در بازی سپری می‌کردند رتبه‌ی بهتری دریافت می‌کردند و امکانات و اسلحه‌های بیشتری در اختیارشان قرار می‌گرفت. این روش برای بازیبازهای تازه وارد نوعی انگیزه محسوب می‌شد تا برای رسیدن به رتبه‌ی بهتر و درجات بالاتر تلاش کنند.

Infinity Ward توانست دوباره موفقیتی بزرگ را برای فرنچایز خود به دست بیاورد. با توجه به نگرانی و اهمیت آنها برای این فرنچایز و تلاشی که آنها برای ساخت این بازی کردند در واقع می‌توان این بازی را Call of Duty 3 نام برد و آهنگ رپی که در Credits پایان بازی پخش میشد “This is the third installment, Infinity Ward …” هم نوعی متلک به تیم دیگر یعنی Treyarch بود. به علاوه فایل اجرایی این بازی روی PC هم به نام Call3.exe نام گذاری شده بود.

البته در طول این مدت و بعد از ساخت Call of Duty 3، تیم Treyarch در حال کار روی شماره‌ی دیگری از بازی بود. مثل تمامی تیم های داخلی Activision آنها نیز به موتور ساخته شده توسط Infinity Ward و ابزار آن دسترسی داشتند. این تیم روی یک بازی جنگ جهانی دوم دیگر کار می‌کرد نه به خاطر اینکه برخلاف Infinity Ward که مسیر خود را تغییر داد آنها همچنان در جنگ جهانی باشند بلکه این تیم اصلاً از موضوع خبر نداشت و این انتخاب همانند گذشته یک انتخاب عادی بود که بازی در جنگ جهانی 2 اتفاق بیافتد چرا که تیم نزدیک به دو سال بود روی پروژه کار میکرد.

بازی در اوایل کار با نام Call of Duty 5 نامگذاری شد اما بعداً به Call of Duty: World at War تغییر یافت. همانطور که از نام بازی نیز پیداست این قسمت نمایی از جنگ را که تاکنون به تصویر کشیده نشده بود به نمایش میگذاشت. نمایش اقیانوس آرام به همراه مکان‌هایی از جنگ‌های شرقی در سری Call of Duty برای اولین بار بود که توسط Treyarch ساخته میشد. بار دیگر در این قسمت بازیباز قادر به کنترل کردن یک افسر روسی بود. صحنه‌های ساخته شده از اقیانوس آرام ابتکاری نو و تازه‌ای بود و به بازیباز اجازه می‌داد با محیطی جدیدتر و مکانهایی تازه‌تر رو به رو شود. علاوه بر آن Treyarch برخی از امکانات را نیز به موتور Infinity Ward اضافه کرد از جمله آتش افکن‌ها و انتشار آتش در محیط. آنها موتور فیزیکی جدیدی را نیز ساختند تا تعامل بهتری بین بازیباز و محیط برقرار شود.

اما متاسفانه، بعد از موفقیت بزرگ Call of Duty 4، سازندگان در تیم Treyarch باز هم به عنوان تقلید کننده از IW شناخته شدند و با این که نقدهای فوق العاده‌ای از بازی شد اما باز هم از این که بازی دوباره به جنگ جهانی می‌پردازد و گیم‌پلی بازی نیز تغییر خاصی نکرده و همان چیزی که از شماره‌ی اول بازی تاکنون بوده است بود بازی مورد انتقاد قرار گرفت. حالت آنلاین بازی هم علاوه بر در برداشتن تمامی مواردی که در Call of Duty 4 وجود داشت دارای یک مد Nazi Zombies بود که برای اولین بار به صورت Co-op در سری معرفی شد که دو سبک Survival Horror و اکشن تیراندازی را با هم ترکیب میکرد تا مدی طرای شود که طرفداران بیشماری را بدست آورد. تعداد زامبی‌های بیشمار که به بازیبازها حمله می‌کردند و بازیبازها نیز باید از مکانی که در آن قرار داشتند تا هر مدت زمان ممکن که میتوانستند دفاع کنند. این حالت تنها در یک مپ قابل اجرا بود ولی بعدها با استفاده از Contentهای قابل دانلود وسعت داده شد.

بازی World at War همانند شماره‌ی قبلی سری موفق نبود اما نام Call of Duty آنقدر بزرگ بود که مشکلی برای این فرنچایز پیش نیاید. بازی Treyarch بیش از 11 میلیون نسخه فروش کرد که این نشان می‌دهد چندان هم از Call of Duty 4 عقب نبوده است. در واقع تیم آنها از این حلقه‌ی تیمی جدا شده بود و برخلاف Infinity Ward که به جنگ‌های مدرن روی آورده بود و برخلاف چیزی که تصور می‌شد موفقیت چشمگیری داشت. این عنوان همچنان در جنگ جهانی دوم بود!

اکنون اکتیویژن دو فرنچایز بزرگ در اختیار دارد که زمانی فقط یکی بود. رقابت ساده‌ای که بین Infinity Ward و Treyarch وجود داشت اکنون به دو گونه‌ی مختلف از بازی Call of Duty تبدیل شده بود (جنگ های جهانی 2 و مدرن).

Modern Warfare 2 در فوریه‌ی سال 2009 معرفی شد و در نوامبر سال 2010 نیز عرضه شد و توانست دوباره استعداد Infinity Ward را در ساخت Call of Duty دیگر به رخ همگان بکشد. ششمین قسمت از سری Call of Duty که همان داستان شماره‌ی قبلی خود را ادامه میدهد نقدها و امتیازات بسیار خوب و مثبتی را از سایت ها و مجلات مختلف دریافت کرد. بازی 24 ساعت بعد از عرضه توانست 4.7 میلیون نسخه بفروشد و رکورد تازه‌ای در بیشترین فروش در 24 ساعت را به نام خود ثبت کند. در تاریخ 16 نوامبر 2010، Activision اعلام کرد که بازی 14 میلیون فروش داشته است که به عنوان پرفروش ترین بازی تاریخ انگلستان و سومین بازی پرفروش تاریخ در آمریکا لقب گرفت. این بازی در همایش جوایز بازی های ویدئویی Spike در سال 2009 توانست جایزه‌ی بهترین بازی شوتر و بهترین حالت چندنفره را از آن خود کند.

همانند شماره‌های قبلی از سری Call of Duty اینبار هم بازیباز در نقش چندین کاراکتر در بازی ایفای نقش می‌کند که در این قسمت از بازی تعداد این کاراکترها به 5 رسیده است. کاراکترهایی نظیر Sergeant Gary "Roach" Sanderson که عضو واحدی از کماندوهای چند ملیتی به نام Task Force 141 بود. بازیباز بازی را از دید سرباز یکم Joseph Allen شروع میکند، نیروی تکاوری که در افغانستان مستقر شده است که بعداً به عنوان جاسوسی با نام Alexei Borodin به سازمان CIA کشور روسیه میرود. James Ramirez سربازی که عضوی از 1st Battalion 75th Ranger Regiment میباشد و در نیروی دفاعی آمریکا علیه نیروهای روسیه که به ساحل شرقی آمریکا حمله کرده بودند شرکت میکند. John Soap MacTavish که فقط در سه مرحله‌ی آخر بازی قابل کنترل توسط بازیباز است. بعد از Call of Duty 4 او به درجه‌ی فرماندهی ارتقاء یافته و اکثر اعضای تیم Task Force 141 را تحت کنترل و دستور خود دارد و در عملیات‌هایی که به وی مربوط می‌شود به عنوان مافوق Sanderson عمل می‌کند و او را در طی مراحل همراهی میکند؛ همانند Captain Price که در Call of Duty 4 به عنوان مافوق Soap MacTavish وی را همراهی می‌کرد.

البته در این عنوان Infinity Ward حالت تک‌نفره‌ی بازی بسیار کوتاه بود و شاید یکی از نقص‌های بازی هم همین بود اما با این حال از مراحل متنوعی برخوردار بود به طوری که هر مرحله دارای یک سری مأموریّت‌هایی بود که بازیباز باید انجام دهد که معمولاً روی HUD صفحه نمایان میشد. هنگام مجروح شدن بازیباز تصویر به رنگ قرمز با لکه‌های خون روی آن تغییر می‌یافت که بعد از مدتی دوباره به حالت قبل باز می‌گشت. حالتی به نام Special Ops هم در بازی وجود داشت که به بازیبازها اجازه می‌داد تا به صورت Co-op با هم به صورت لن یا آنلاین بازی کنند و شامل اکثر مراحل اصلی در بازی اصلی نیز میشد اما با ماموریت و اهدافی متفاوت. در برخی مراحل بازیبازها باید یکدیگر را پیشتیبانی میکردند به عنوان مثال در برخی مراحل یکی باید سوار بر یک AC-130 بازیباز دیگر را از طریق هوایی پوشش میداد تا بازیباز دیگر به هدفی که تعیین شده بود برسد و یا تعداد خاصی از دشمنان را از پا در بیاورد و مواردی از این قبیل.

بازی Call of Duty: Modern Warfare 2 از حالت آنلاین بسیار قدرتمندی بهره‌مند است به طوری که تعداد بسیار زیادی از درجات و موارد بازشدنی وجود داشت که می‌توانست انگیزه‌ی کافی را برای بازیباز به ارمغان بیاورد. وجود کلاس‌های مختلف، مپ‌های زیبا و گوناگون، ویژگی‌های بیشتر از جمله Perk‌های بیشتر که قابلیت ارتقاء به حالت Pro را نیز داشتند، Modeهای آنلاین بیشتر نسبت به شماره‌های قبلی، به علاوه‌ی جایزه‌هایی که بعد از killstreakهای متفاوت درون بازی که بسیار بیشتر از قبل شده بودند گرفته می‌شد. حالت جدیدی نیز به صورت Third Person Shooter به بازی اضافه شده است که طی آن دوربین پشت بازیباز قرار می‌گیرد و همانند بازیهای سوم شخص بازی انجام می‌شود. اما تفاوت عمده‌ای که در حالت آنلاین این قسمت با قسمت‌های قبلی وجود داشت نبودن Dedicated Server در نسخه‌ی PC بود و بازی با اتصال به IWnet و استیم انجام میشد. این سیستم برای کنسول‌ها نیز برقرار بود. سیستم Anti-Cheat سری های قبلی یعنی PunkBuster هم با یک سیستم جدید به نام Valve Anti-Cheat تعویض شده است.

موتور استفاده شده در بازی نیز IW 4.0 نام دارد که توانایی‌ها و قابلیت‌های بیشتری نسبت به موتور استفاده شده در Modern Warfare 1 دارد. کلیت این موتور براساس موتور id Tech میباشد که می‌توانند محیط‌های بزرگتر را با جزئیات بیشتر و مناسبتر رندر کند. پیشرفت گرافیکی بازی، محیط‌های وسیعتر با جزئیات بالاتر که می‌توان مراحل برف بازی را مثال زد که جلوه‌های برف و یخ به صورت باورنکردنی زیبا و تماشایی کار شده بودند، نورپردازی قوی‌تر، جلوه‌های آب و باران فوق العاده، تنوع در مراحل بازی، رنگ بندی عالی بازی همگی دست به دست هم دادند تا قدرت موتور جدید استفاده شده در بازی را به رخ همگان بکشند.

و در پایان، سری Call of Duty از همان شماره‌ی اول توانست پله‌های پیشرفت و ترقی را یکی پس از دیگری بپیماید و در طی این مدت موفقیت‌های زیادی را نیز کسب کند و به دنبال موفقیت‌های بزرگتر و عظیم تر باشد. عنوان بعدی این سری Call of Duty: Black Ops می‌باشد که به عنوان هفتمین قسمت از بازی شناخته می‌شود و توسط Treyarch در دست ساخت و تولید می‌باشد و تاریخ عرضه‌ی آن 9 نوامبر 2010 تعیین شده است.